Yalnızlık dört bir yanımı sarmış,
Ne düşünsem,nereye baksam hep sen
Anılar,güzel günler beynimi örselemekte,
Nedenler niçinler türlü türlü sorular,
Gerçekten sevmek ve ulaşamamak,
Ancak bu kadar ıstırap verebilir,
İnsanın sıradan bir hayatı,
Bu kadar mı karmaşık ve üzücü olabilir,
Bilmiyorum bilemiyorum.
Ümitler herzaman taptaze ve özlenen,
İmkansızlığın gerçeğine rağmen,
Sevmek ama gerçekten böylesine sevmek,
Yüreğimdeki o derin duygu hiç bitmez,
Bitmeyecek bitmeyecek ki,
Ömür defterinin sayfaları birer birer azalırken,
Yine de ümit işte insanı yaşama bağlayan,
Sevmek bu sevmek hiçbirzaman bitmeyecek,
Sevilene duyulan bu özlem,bu hasret,
Hiç bitmeyecek bitmeyecek...
(o ençok sevilene)
Anasayfa 
